9 november 2006

Coupe explosée

De kwetterende stemmen van de vrouwen in de avondschool worden overstemd door de zoemende haardrogers. Ik neem, niet volledig op mijn gemak, plaats in de ouderwetse kappersstoel want ik had mijn naam al een tijdje geleden opgegeven als kapmodel. Een olijke mevrouw met een kolossaal lichaam komt binnengewaggeld. Ik informeer of ze al veel 'echte' mensen heeft gekapt. 'Nope, jij bent de tweede.' antwoordt ze laconiek. 'Wat voor kapsel wil je precies?' informeert ze geïnteresseerd, 'Niets te ingewikkeld, hoop ik'. 'Euhmm, gewoon een beetje bijknippen' zeg ik snel. Aan mijn rechterkant zit mijn vriendin Gwendolien trouw op post, en elke keer als ik naar de uitgang gluur, spelt ze me de les dat ik niet mag terugkrabbelen.
'Ik ga wel nog eventjes de lerares erbijhalen, anders stuur ik je misschien met een coupe explosé naar huis, en dat zouden we toch ook niet willen hé!'. Ik zie dat ze zich moet bedwingen om niet in mijn wang te knijpen.
Ik voel me als een stuk vlees dat gekeurd moet worden wanneer de lerares mijn haar bekijkt. Ze spreekt in geheimtaal tegen mijn kapster over de natuurlijke inplanting van mijn haar, en de snit waarbij rekening moet gehouden worden met de gelaatsvorm. Mijn kapster in wording trippelt van het ene been op het andere en kan duidelijk niet wachten mijn haar een stuk te verkorten. 'En nu,' - de lerares draait zich naar mij - 'moeten we beslissen of jij een type bent die 's morgens graag tijd aan haar haar besteedt of iemand bij wie het onmiddellijk goed moet liggen'. Dat is een makkelijke, ik ben overduidelijk het rechtuitbedenmijnhaarmoetgoedliggen-type. De lerares glimlacht minzaam, 'Dat dacht ik al, begin maar te knippen.' Mijn kapster stort zich als het ware op de scharen en ik zie met spijt in het hart stuk na stuk op de grond dwarrelen. Onder het knippen vertelt ze me vrolijk haar levensverhaal. Ze is oorspronkelijk afkomstig uit Brugge en vindt daarom hier weinig modellen - ze wijst naar een trieste pop in de hoek waar maar enkele plukjes haar meer opstaan.
Het resultaat uiteindelijk is echt geslaagd. Toen ik de leerling-kapster een complimentje gaf, straalde ze en ik zette snel een stap achteruit om te voorkomen dat ze me zou platdrukken tegen haar immense boezem.

De reactie van een leerling de volgende dag op school : Je hebt al het kapsel van Scarlet Johansson, nu de rest van het lichaam nog.

Filia Solis

9 opmerkingen:

Cherry Blossom Girl zei

Foto? :-)

Toch wel een beetje gewaagd hé, om naar een leerlinge te gaan... De madam in kwestie had duidelijk een passie voor het haar, maar goed dat ze in volle glorie je niet volledig gekortwiekt heeft ;-).

Anoniem zei

Don't give a woman advice; one should never give a woman anything she can't wear in the evening.
Oscar Wilde

Anoniem zei

Goed log zeg! Hihi!

Cursief Huigje zei

schitterend grappig verhaal!

Anoniem zei

Foto's! Foto's! Foto's!

Anoniem zei

Inderdaad! Foto's! Foto's! Flatterende foto's! :-) Hihi! Echt een goed woord! :-)

Anoniem zei

Ja, en die grapjassen kunnen zeker de moedervlekken van Scarlett tot in het kleinste detail beschrijven. Laat staan haar hele lichaam.
Maar, een beetje experimentatie (bestaat dat?) mag wel. Zolang je haar maar niet lijkt op de pels van de inmiddels overleden poedel van mijn grootouders.

Sir Robin zei

Ik ben benieuwd hoe je er nu uit mag zien. Het klinkt alvast niet slecht. ;-)

Anoniem zei

Het kapsel van Scarlet Johansson. Mmm .. klinkt veelbelovend :)