14 januari 2007

Filia Solis in Barcelona (2 en slot)

(Ietsje later dan normaal, omdat ik een weekje ben geveld door een meedogenloze griep.)

De mythe gaat dat je na het drinken van de Canaletasfontein zeker terugkomt naar Barcelona, omdat je dan je hart er verliest. Het is moeilijk níet verliefd te worden op Barcelona bij een constante temperatuur van 18°, een aangenaam briesje en little fluffy clouds. Iemand zei me : 'Barcelona, dat is de Sagrada Familia en Gaudí'. Dat is waar, maar het is nog zoveel méér. Par exemple, één van mijn favoriete boeken 'De Schaduw Van De Wind' speelt zich af tegen de achtergrond van het mysterieuze Barcelona. Ik heb álle locaties bezocht die in het boek vermeld werden ; Tibidabo 32, Frare Blanc, Avinguda Del Portal De L'Angel, de ingang van het Kerkhof der Vergeten Boeken (hoewel die niet expliciet te vinden is), Eslglésia De Santa Anna, het huis van Nuria Monfort in de joodse wijk Call, Universitat de Barcelona, Estacio Francia ... tot en met de kerk waar Carlos Ruiz Zafón himself is getrouwd.

Ik denk ik dat ik meer weet dan de gemiddelde Barcelonees over Barcelona. Ben je ook ooit van plan deze metropool te bezoeken, dan moeten deze twee dingen op je lijstje van must-dos:

1) Van buiten is het Palau De La Musica haast té rijkelijk gedecoreerd om het op waarde te schatten. Niettemin kan niets je voorbereiden op de concertzaal binnenin. Glas speelt in het hele gebouw een belangrijke rol en het imposantst is dan ook de reusachtige omgekeerde koepel, omgeven door een engelenkoor. De Walcuren vallen me ook op, die door de hal lijken te zweven. We vragen een van de vele opzichters of het er toegestaan is foto’s te maken. In zijn beste Catalaans maakt hij echter duidelijk dat we dan onmiddellijk buitengetrapt worden.


2) Vóór het Picassomuseum staat een lange rij, waar we ons onopvallend mee vermengen. Binnenin hangt veel meer dan enkel werken uit zijn blauwe en roze periode, die iedereen wel kent. In de eerste hallen zie je schetsen van Picasso, kleine tekeningetjes die hij neerkrabbelde op stukjes hout, achterkanten van posters en stukken kladpapier. Het indrukwekkendst vind ik het schilderij van de eerste communie van zijn zusje, waarbij opvalt dat Picasso een enorm gevoel voor lichtinval had en meer kan dan ‘kladden met verf zoals mijn jong zusje het kan’.
Een opzichtster, die haar haar in een strak dotje draagt, staat luidruchtig kauwgom te kauwen, stapt af en toe naar het midden van de zaal om SSSSHHHTT te roepen. Ik beeld me in dat de kauwgom uit haar mond vliegt om op een schilderij van Picasso te belanden. Mijn gedachtengang wordt waarschijnlijk beïnvloed door de surrealistische schilderijen waartussen ik me bevind.

Alhoewel Spanje wordt gezien als een ultrakatholiek land, vinden we er nergens ook maar een spoor van kerstbomen terug. Wat mij dan weer vragen doet stellen in verband met de commercialisatie van Kerstmis bij ons. In het midden van een marktplein zien we wel een koor van jongeren zingen. Ze klappen enthousiast in de handen en dragen spandoeken met 'Halleluja'. Ze moedigen mensen aan om mee te zingen, en inderdaad, enkele minuten later heeft een horde toeristen zich rond hen geschaard.

Filia Solis

Foto 1 : Een typisch beeld in Barcelona, muurmozaïeken en vespa's, dicht opeengepakt in smalle steegjes. Foto 2 : 'Mamaaaaaa, ik wil die onderste appel' Geen wonder dat er overal bordjes stonden 'No tocar'. Foto 3 : Detail van het magistrale Hospital De La Santa Creu. Foto 4 : De Arc De Triomf staat er nogal plompverloren bij.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Barcelona... een stad waar je rond blijft dwalen...

Anoniem zei

Gek hoe ik geen Catalaans kan en toch weet wat de woorden betekenen. De zingsfeer in Barcelona doet me denken aan een avondje Parijs, toen we in een groep van 40 mensen luidop voor de fontein van Saint-Michel vrolijke liedjes zongen, in een kring, en toeristen spontaan in het midden kwamen meedansen.

Valerie zei

Zo'n beetje hetzelfde als mijn Duitse wens.
Ik wil binnekort naar Berlijn trekken en álle plaatsen uit het boek Christiane F gaan bezoeken!

Julia zei

Mooi he dat boek en mooi geschreven hier, Men krijgt zin om naar Barcelona te gaan !

Anoniem zei

Leuk dat je het bijzondere hospitaal niet hebt overgeslagen, daar komt niet iedere toerist.

Wij willen er terug als DE kathedraal af is,
(óf over 15 jaar)

Sir Robin zei

Als ik ooit in Barcelona geraak wil ik jou wel als gids (en tolk) meenemen. ;-)

Filia Solis zei

@ Maria : Optimisten zeggen dat ze binnen 40 jaar zal af zijn, pessimisten vrezen dat ze nooit zal klaar raken...

Filia Solis zei

@ Maria : Optimisten zeggen dat ze binnen 40 jaar zal af zijn, pessimisten vrezen dat ze nooit zal klaar raken...